AZERI ZAHARREN OILAGOR JATEA

Luxuzko larunbata igaro genuen Azeri Zaharrok oilagor jatearen bueltan. Taldeko ehiztaria, Angel, aspalditxotik esaten ari zitzaigun oilagorrak bazeuzkala eta otordu bat antola zitekeela. Aipagarria bere eskuzabaltasuna. Alabaina, hasieraz koxka bat gainditu beharra zegoen, hegaztiak lumatzea, eta ondoren bestea, haiek prestatzea.

Osteguneko entrenamendua laburxeagoa egin genuen, bakoitzak bere oilagorra lumatzeko. Lehenengo koxka gainditua. Bigarrena hastera zihoan, ordea, mimo handiz egin beharreko lana: banan bana errepasatu, garbitu, lotu, kazolarako prestatu, saltsa maneatu… ordutako eta hiru egunetan tarte batzuk eskaini beharreko lana. Emaitza bikaina, ezin hobea!! Ederki gozatu genuen hain gutxitan dastatzeko aukera izaten den jaki apartarekin. Batzuk inoiz probatu gabea zuten. Gibel-errai eta foiez hornitutako ogi txigortuaz lagundutako oilagorra saltsan.

Ez zen ordea bazkariko plater bakarra izan, aurretik gari-zainzuridun eta almejadun saltsa-berdeaz loditutako arroz krematsua jateko aukera eduki genuen. Aurrekoaren pareko platera izan zen hau ere eta taldeko sukaldariak, Pello, berriro ere maila gaindiezina eman zuen.

Amaitzeko, marrubiak oinarri zituen  fruta-mazedonia ederki sartu zen, barruak pixka bat freskatzeko. Eta jakina, hau guztia pasatzeko taldeko sagardogileak, Xente, ekarritako barrikotea eta gure lagun Saizaharrek oparitu ziguten ardo nafarra izan genituen lagungarri. Gainera, batzuen lanari esker, beste batzuek bitartean zelaian entrenatu eta tokatatxo bat jokatzeko parada eduki genuen.

Bejondeizuela zuen ekarpena egin eta lanean aritutako guztiei eta, bereziki, sukaldariari!

Gehiago eskatzerik ba al zegoen? Ba, agian eguraldia, eta hau ere bikaina izan zen. Baina, jakina, horien guztiaren gainetik geratzen da horrelako jardunaldi bat antolatzearen helburu nagusia: taldea sendotzea, talde- giroa sustatzea. Hau ere, benetan izan zen adeitsua eta bateratzailea. Ezin gehiago eskatu!